Ecologie opdracht Story of Stuff & Story of Change

Voor de les van Ecologie moesten we 2 films bekijken en er een verslag over schrijven. Hieronder zal ik hret verslag neerzetten, ZONDER de plaatjes. Er zitten er namelijk erg veel in en het is veel werk om deze allemaal apart en netjes op mijn blog te krijgen. Wil je het volledige verslag zien, kijk dan naar het uitgeprinte ingeleverde werk, of stuur even een mailtje voor het bestand.

Story of Stuff

Exploitatie

We gebruiken teveel natuurlijke grondstoffen. In de laatste 30 jaar is al een derde van de natuurlijke grondstoffen van de aarde verbruikt. Ook de natuur van de Derde Wereld wordt geplunderd voor onze spullen. We telen, kappen en mijnen maar door. 75% van de viswateren worden volledig of overbevist. 80% van de bossen op aarde zijn inmiddels verdwenen.

Productie

Tijdens het productieproces vermengen we chemicaliën met de natuurlijke hulpbronnen, om chemische producten te maken. Een voorbeeld zijn vlamvertragers. Dit spul zit in computers en andere apparaten en in Amerika ook in banken, kussen en dekbedden. We worden echter door de producten blootgesteld aan deze giftige stoffen, die zich opbouwen in ons lichaam. Het meest giftige product is:…moedermelk! In de fabrieken in de Derde Wereld is het ook niet best. De fabrieksarbeiders worden op grote schaal blootgesteld aan de chemicaliën tijdens het productieproces. Veel fabrieksarbeiders zijn mensen die, nadat hun gebied van herkomst is vernield door de exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen, geen andere keuze hebben dan om naar de stad te trekken. Ongeveer 200.000 mensen trekken elke dag naar de stad om daar te gaan werken. Ze eindigen veelal in sloppenwijken.

Distributie

Dit houdt in de chemische troep zo snel mogelijk te verkopen. Dit doet men door de prijzen laag te houden, zodat mensen blijven kopen, en de lege schappen weer snel worden gevuld met nieuwe producten. Wij betalen eigenlijk ook niet de volledige prijs voor onze spullen. Wie dan wel? De mensen wiens leefgebied is verwoest en de al eerder genoemde fabrieksarbeiders. Zo schijnen 30% van de kinderen in Congo van school te zijn gegaan om de erts Coltan te mijnen, dat gebruikt wordt voor goedkope elektronica.

Consumptie

Wanneer de economie tegen zit roept de overheid (in het filmpje Bush) en (in Nederland bijvoorbeeld de Nederlandse Bank) consumenten op vooral méér te gaan shoppen, te consumeren, en het geld te laten rollen. Hoe meer spullen hoe beter. Dus hoe groter je huis, hoe dikker je auto en hoe meer (luxe) spullen je hebt, hoe meer prestige je krijgt. Huizen worden ook steeds groter.

Ondertussen kopen en kopen we. We verbruiken nu twee keer zoveel spullen als 50 jaar geleden. Echter, 99% van alle spullen die we kopen wordt in Amerika na 6 maanden weer weggegooid! 99% procent van de spullen die we oogsten, mijnen, verspillen, enzovoort, ligt na een half jaar weer op de vuilnisbelt.

Men produceert met opzet spullen die snel kapot gaan, daardoor weggegooid worden en zodat we weer nieuwe spullen kopen. Dit geldt voor plastic tasjes en bekertjes, en voor spullen als video’s, cd’s, camera’s, computers, tv’s. Veel spullen, waaronder mobiele telefoons en camera’s worden zo gemaakt dat ze maar enkele jaren meegaan. Zodat wanneer het verouderd is of niet meer werkt we dus een nieuwe versie kopen!

Het doel van reclame is om ons ongelukkig te maken, en ons te doen geloven dat we pas gelukkig worden als we dat ene product kopen. We hebben nu misschien twee keer zoveel spullen als in de jaren ’50, maar we zijn er niet gelukkiger op geworden. De geluk curve gaat eerder naar beneden. Volgens het filmpje werken we zo hard om maar te kunnen shoppen en consumeren, dat we steeds meer uren gaan werken. Hierdoor hebben we minder tijd om die dingen te doen die ons gelukkig maken, zoals familie, vrienden en vrije tijd.

En wat doen we met onze spaarzame vrije tijd? We winkelen en we kijken tv. We werken de hele dag, komen ’s avonds vermoeid thuis en ploffen voor de tv. Daar zien we reclame dat we echt dit en dat moeten hebben om gelukkig te worden, dus we snellen naar de winkel om het te kopen. Hierdoor moeten we weer meer werken om dit allemaal te kunnen bekostigen.

Afdanking  

Het grootste gedeelte van ons afval komt terecht op de vuilnisbelt of wordt verbrand. Tijdens de verbranding komen dan weer chemicaliën vrij. Het positieve aan dit verhaal is dat mensen het slechte vervuilende systeem hebben bedacht, en dat daardoor mensen het ook weer kunnen veranderen. Er is een groenere duurzame variant mogelijk. In de diverse stappen van de cyclus is men bezig met de verbetering ervan. Van bescherming van natuur en leefgebieden, tot schonere en groene productie, betere behandeling van de fabrieksarbeiders, consuminderen, een biologisch of fairtrade alternatief, en biologisch afbreekbaar afval. Afval zou zelfs voedsel kunnen zijn, Maar dat is een ander verhaal (cradle2cradle).

Story of Change

Recyclen

Recyclen is een goed iets om te doen, maar bij lange na niet genoeg om de wereld te redden. We hebben betere product design, industriële regelgeving, consumptie normen, en recycling nodig. Als we willen dat recyclen een verschil maakt, laten we dan verder gaan dan moeilijk doen over het wassen van onze varkentjes, en ons focussen op een nationaal recycling doel van 75%. Dit is een realistisch doel, dat goed zou zijn voor de economie en het milieu. Maar we kunnen dit alleen bereiken door samen te werken.

Eerlijke producten

Aangezien er een gebrek is aan transparantie eisen in de meeste landen, is het moeilijk om te weten welke producten het minst toxische en meest eerlijke zijn. Sommige online databanken zorgen voor een goede, maar gedeeltelijke informatie. Uiteindelijk zullen we moeten samenwerken om veel strengere regels over transparantie te eisen. We hebben het recht om te weten wat er in onze producten zit en op wat voor manier ze zijn gemaakt.

Betrokkenheid

Wanneer we onze dollars uitgeven, is het goed om ze uit te geven naar een toekomst die wij kiezen. Maar onze koopkracht wordt overschaduwd door grote bedrijven van wiens belangen niet altijd instemmen met die van ons. Daarom moeten we werken aan het beperken van zakelijke uitgave bij verkiezingen, en onze betrokkenheid maximaliseren.

Nieuwe Economie

Een nieuwe economie zou de mensen en de planeet op de eerste plaatst hebben. Het zou de beste stukken van de economie van vandaag behouden, en nieuwe onderdelen creëren die de grenzen van de planeet erkennen en te bevorderen qua welzijn voor iedereen. Niemand zal weten hoe dit eruit zal komen te zien, omdat het nog niet is ontworpen, maar er zijn al veel goede ideeën over hoe te beginnen.

Voor het internet

Hoe kreeg iemand iets gedaan voordat er internet bestond? Ze organiseerden! Ze verzamelden mensen samen. Ze gingen af op leden van de gemeenschap, scholen en kerken. Ze schreven, spraken, marcheerde en zongen. Online organiseren biedt een tal van hippe nieuwe tools die een geweldige aanvulling zijn, maar geen vervanging voor, grote beproefde bewegingen te organiseren.

Stemmen

Stemmen is slechts één manier om deel te nemen als burger. Zelfs mensen zonder legale toegang tot een stemhokje kunnen helpen. Het organiseren van gemeenschap vergaderingen, spreken op de gemeenteraad sessies, schrijven over belangrijke kwesties, activeren anderen om te stemmen. Tegelijkertijd moeten we het stemrecht voor de rechthebbende beschermen, en ervoor zorgen dat kiezers van hun banken komen en naar het stemhokje gaan op de verkiezingsdag.

Hieronder zie je nog een afbeelding van het commentaar van Wouter van der Jagt.